Wat is karate

Karate is een Japanse vechtkunst die is ontstaan op de Riukiu-eilanden, waaronder het eiland Okinawa. Deze is ontstaan uit de samenvoeging van het Chinese Kempo (ook wel Kenpo) en de inheemse vechtkunsten van Okinawa, die te (手, letterlijk “hand”) werden genoemd.

In het begin van de twintigste eeuw bracht de van Okinawa afkomstige Gichin Funakoshi het karate naar het Japan waar het verder ontwikkeld werd. Zo werden ook onder meer onderdelen van de Japanse krijgskunsten geïntegreerd. Midden jaren vijftig van de vorige eeuw werd de eerste karateorganisatie, de Japan Karate Association, opgericht. In 1957 vonden de eerste wedstrijden plaats.

Karate betekent in het Japans letterlijk lege (Kara) hand (Te). Deze naam is ontstaan doordat Karate oorspronkelijk een vorm van zelfverdediging was, die werd beoefend zonder wapens. De term ‘do’ staat voor ‘de weg’. Dit symboliseert de weg die de karateka moet doorlopen om zijn/haar doel te bereiken, het trainen en ontwikkelen van vaardigheden en de ontwikkelingen op mentaal vlak.

Bij karate ligt de nadruk vooral op het gebruik van stoot-, trap- en afweertechnieken (te-waza, geri-waza en uke-waza).

Karate-stijlen

Er zijn verschillende grondleggers geweest binnen het karate. Iedere grondlegger had een andere achtergrond en een eigen visie op het beoefenen van karate en zo zijn de verschillende stijlen ontstaan.

Shotokan is de eerste en meest beoefende stijl van het moderne karate. Shotokan omvat lage standen en harde technieken. Verder wordt er veel geoefend op kihon (basisoefeningen), kata (individuele stijloefeningen) en kumite (sparren). De beoefenaars van shotokan hechten veel waarde aan de historische achtergrond van het karate en eren daarmee een lange traditie. Shotokan is een non/semi contact stijl die vooral bekendstaat om zijn lage standen en Kata (stijloefeningen).

De naam shotokan werd geïntroduceerd in 1939, toen de eerste karate-dojo werd geopend. Shotokan betekent letterlijk school van Shoto. Shoto, wat wuivende pijnbomen betekent, is de dichtersnaam van Gichin Funakoshi. Het ruisen van de pijnbomen gaf hem inspiratie voor zijn gedichten en de rust die benodigd is voor het beoefenen van karate.